Open Monumentendagen Leiden

Op 22 oktober 1899 opende Het Leidsche Volkshuis zijn deuren. Na de volkshuizen in Amsterdam en Middelburg was het de derde instelling in Nederland waar door middel van allerlei cursussen geprobeerd werd “de ontwikkeling, beschaving en het levensgeluk van de arbeidende en daarmee gelijkstaande klassen te Leiden en omgeving te verhogen”. Een dergelijk beschavingsoffensief vereiste vanzelfsprekend een ruim en monumentaal gebouw. De Leidse architect W.C. Mulder(1850-1920) leverde het ontwerp. Het Leidse Volkshuis met zijn grote Theaterzaal en andere ruime vertrekken moet op de kleinbehuisde Leidse arbeiders grote indruk hebben gemaakt. Alle ruimtes waren geverfd in donkerbruine tinten en bespannen met jute. In veel kamers hingen schilderijen in goudkleurige en palissanderhouten lijsten. Een “deftig” interieur passend voor een gebouw waarin Leidse arbeiders en hun gezinnen “beschaving kregen bijgebracht”. Kleurhistorisch onderzoek heeft resten van geschilderde eikenhoutimitatie uit die tijd aan het licht gebracht. Een veel gebruikte techniek bij dergelijk onderzoek is het maken van een zogenoemd kleurentrapje. Hierbij krabt men steeds een verflaagje weg, zodat uiteindelijk alle vroegere lagen naast elkaar bloot komen te liggen. Zo trof de onderzoeker zelfs rode en blauwe verflagen aan. Mogelijk getuigen die van de modernisering van het interieur onder directrice Mies Ruth in de jaren 20. Zij zou zich hebben laten inspireren door kunstenaarsbeweging De Stijl. / MR